انواع پرتو درمانی

پرتودرمانی به سه روش تجویز می گردد:

• ·    پرتودرمانی خارجی
• ·    پرتودرمانی داخلی (براکی تراپی)
•      پرتودرمانی سیستمیک

پرتودرمانی خارجی:

در پرتودرمانی خارجی از روش هایی استفاده می شود که قادر به وارد کردن دوز بالای اشعه به داخل بافت تومورال از خارج بدن می باشند. اکثریت بیماران تحت پرتودرمانی خارجی در طی چندین هفته متوالی قرار می گیرند. پرتودرمانی خارجی بصورت سرپایی در یک بیمارستان یا یک مرکز درمانی انجام می شود.

پرتودرمانی داخلی:

در پرتودرمانی داخلی که براکی تراپی نیز نامیده می شوداز یک منبع رادیواکتیو استفاده می شود که به شکل سیم، دانه یا بالونی است که ایمپلنت نامیده می شود. این ایمپلنت در داخل بدن یا در نزدیک تومور قرار می گیرد. در این حالت اشعه رادیواکتیو مسافت کمی را برای رسیدن به بافت تومورال طی کرده، در نتیجه عارضه خیلی کمی را روی بافت های نرمال خواهد گذاشت.

پرتودرمانی سیستمیک:

 در پرتودرمانی سیستمیک از رادیوداروها برای درمان تومور استفاده می شود.رادیوداروهای مطرح شامل ساماریوم (Sm) و ید 131 و استرانسیوم (Sr) هستند. تجویز رادیوداروها بصورت خوراکی یا وریدی است.