طراحی درمان در رادیوتراپی

طراحی درمان دقیق در رادیوتراپی، نقش مهمی در درمان موفق بیمار دارد. این طراحی درمان شامل سه مرحله است:

• طراحی: در این مرحله بایستی تومور بدخیم به نحوی مشخص شود که بتوان اندازه دقیق و وضعیت قرار گرفتن آن در بدن را تجزیه و تحلیل نمود. اطلاعات مورد نیاز این مرحله را می توان از طریق تصاویر رادیوگرافی معمولی، MRI، PET, SPECT، scan CT و سونوگرافی به دست آورد.

•  شبیه سازی: پس از این که مقدار پرتویی که بایستی توسط تومور دریافت گردد محاسبه شد، به منظور مشخص کردن وضعیت بیمار در مقابل دستگاه شتاب دهنده، بیمار به دستگاه سیمولاتور یا شبیه ساز منتقل می شود. با استفاده از سیمولاتور و تصاویری که توسط آن تهیه می شود، اطمینان حاصل می شود که تومور در موقعیت صحیح قرار گرفته و دز درمانی مورد نیاز را دریافت می نماید.

• درمان: در این مرحله تومور در معرض پرتوهای گاما که از یک چشمه کبالت خارج می شوند و یا پرتوهای ایکس پر انرژی که توسط دستگاه شتاب دهنده ی خطی تولید می شوند و یا منابع دیگر پرتو و ذرات یونیزان، قرار گرفته و فرآیند درمان انجام می شود.

TAR or Tissue Air Ratio

Tissue-Air Ratio

Tissue-air ratio (TAR) was first introduced by Johns  in 1953 and was originally called the “tumor-air ratio.” At that time, this quantity was intended specifically for rotation therapy calculations. In rotation therapy, the radiation source moves in a circle around the axis of rotation, which is usually placed in the tumor. Although the SSD may vary depending on the shape of the surface contour, the source-axis distance remains constant.
Since the percent depth dose depends on the SSD , the SSD correction to the percent depth dose will have to be applied to correct for the varying SSD—a procedure that becomes cumbersome to apply routinely in clinical practice. A simpler quantity—namely TAR—has been defined to remove the SSD dependence. Since the time of its introduction, the concept of TAR has been refined to facilitate calculations not only for rotation therapy, but also for stationary isocentric techniques as well as irregular fields.

Tissue-air ratio may be defined as the ratio of the dose (D_d) at a given point in the phantom to the dose in free space (D_fs) at the same point.

This is illustrated in Figure 2 For a given quality beam, TAR depends on depth d and field size r_d at that depth:

Fig 2: Illustration of the definition of tissue-air ratio (TAR). TAR(d,r_d) = D_d/D_fs

Physics of Radiation Therapy, The, 5th Edition

Faiz M. Khan PhD

Professor Emeritus

download