سه اصل اساسی در حفاظت دربرابر تشعشع

1. زمان (Time): با افزایش زمان تشعشع مقدار دز دریافتی توسط بیمار, پرسنل و یا افراد دیگر افزایش خواھد یافت. لذا حتی الامکان بایستی زمان تشعشع را برای بیمار با کم کردن زمان در تکنیک ھای تصویر برداری و فلورسکپی کم کرد.
   
2. فاصله (Distance):عامل مھم و موثر دیگر فاصله است زیرا با افزایش فاصله مقدار تشعشع بسرعت کاھش می یابد این کاھش توسط قانون عکس مجذور فاصله قابل محاسبه است بشرط اینکه منبع اشعه را نقطه ایی فرض کنیم. لذا یک تکنولوژیست با افزایش فاصله از منبع اشعه می تواند دز دریافتی اش را کاھش دھد.
   
3. موانع حفاظتی (Shielding): با قرار دادن موانع حفاظتی بین منبع تشعشع و کسانیکه اشعه را دریافت می کنند مقدار اشعه دریافتی کاھش پیدا می کند. در رادیولوژی معمولاً موانع حفاظتی از سرب تشکیل شده اند. این موانع می توانند ثابت (مثل سقف, کف و دیوارھا و در بھای ورودی و خروجی باشند یا متحرک .(Mobile Shield)  پیش بند سربی, دستکش سربی, حفاظ غده تیروئید, ماسک صورت, عینک سربی ھر کدام به نوبه خود می توانند میزان اشعه را کاھش بدھند, که استفاده از این وسایل در فلورسکپی خیلی موثر خواھد بود.
   

معمولاً از واحدھای HVL و TVL برای موانع حفاظتی استفاده می کنند.برای کاھش مقدار تشعشع بایستی از ھر سه عامل بالا در صورت امکان استفاده نمود.